Nowa rzeczywistość – nowe wyzwania – od niepewności do wiary w sukces - zdalne nauczanie 2020

Data: 2020-06-24 • Kategoria: Ogólne informacje

„Jedyny sposób, by poznać, gdzie są granice naszych możliwości,
to przekroczyć je, dokonując tego, co niemożliwe”

Arthur C. Clarke

Nowa rzeczywistość wkroczyła do szkoły znienacka, zaskoczyła nas wszystkich, przestraszyła, przerwała stabilny ciąg zdarzeń, skierowała na drogę niepewności.

Musieliśmy nauczyć się być wspólnie, chociaż na odległość. Wszyscy stanęliśmy przed nowym wyzwaniem – jak nie stracić tego, co osiągnęliśmy do tej pory i zyskać jak najwięcej mimo rozłąki.

Tor przeszkód do pokonania przez wszystkich – uczniów, rodziców i nauczycieli. Brak odpowiedniego sprzętu i dostępu niektórych uczniów do nowoczesnych technologii, trudności w przekazywaniu informacji, a jednocześnie poczucie ogromnej odpowiedzialności za kształcenie naszych podopiecznych.

Jak dokonać tego, co wydawało się niemożliwe? Najważniejsze było poczucie wspólnoty klasowej, zacieśniające się więzi, bliskie relacje i energia, jaką dawali nam uczniowie pracujący zdalnie. Stało się coraz bardziej jasne, że szkołę tworzy społeczność szkolna, a nie budynek.

„Nauka w szkołach powinna być prowadzona w taki sposób,
aby uczniowie uważali ją za cenny dar, a nie za ciężki obowiązek”

Albert Einstein

Nauka w szkole zamieniła się w naukę w domu. Ciężki obowiązek, a jednocześnie dar, którego nie można zmarnować. Większość uczniów podjęła wyzwanie przy dużym zaangażowaniu rodziców. Poszły w ruch komunikatory internetowe – Facebook Messenger, WhatsApp, Skype, powstały grupy na Facebooku (Aktywni Przysposabiająca, Spotkania klasowe, Spotkania szkolne). Dzięki nim odbywały się lekcje przez video czaty, konferencje klasowe, miłe pogaduchy. Można było uczyć się, spotkać kolegów z klasy, przekazać pozdrowienia, pochwalić się wytworami swojej pracy.

Tradycyjna forma komunikacji też bardzo się przydała – Poczta Polska przekazująca wersję papierową kart pracy, częste rozmowy telefoniczne, codzienne e-maile. W korespondencji między nauczycielami a uczniami często znaleźć można było serduszka, buźki, pozdrowienia, listy z wyrazami uznania i wzajemne podziękowania. Wykonane zadania przesyłane w formie zdjęcia, e-maila lub przekazane w kopercie na adres szkoły niezmiernie nas cieszyły.

Niech nikt nie myśli, że to jest sielankowy obraz zdalnego nauczania, nic bowiem nie zastąpi bezpośredniego kontaktu, wielu rzeczy nie uda się zrobić zdalnie, nie wszyscy uczniowie mogą, chcą lub czasami nie potrafią pracować bez nauczyciela. Praca zdalna okazała się bardzo trudną formą nauczania, bowiem praca z naszymi uczniami wymaga od nas czegoś więcej. Mimo wszystko nie chcielibyśmy powtarzać takiego sposobu pracy jeszcze raz, bo dobre chęci i zaangażowanie nie wystarczą, żeby przeskoczyć bariery braku dostępu naszych uczniów do nowoczesnych technologii.

Nie jest naszym celem przeprowadzić rachunek zysków i strat zdalnego nauczania. Chcemy dziś podkreślić i docenić pracę naszych uczniów, którzy pokonali wiele trudności i wykazali się odpowiedzialnością, dojrzałością, samodyscypliną i pracowitością. Dziękujemy również rodzicom za każde miłe słowo, wspólne rozmowy, wsparcie, zaangażowanie i trud włożony w codzienną pracę z dziećmi.

Chcemy jednocześnie podziękować sobie nawzajem za świetną współpracę, wsparcie w trudnych chwilach, wspólne rozwiązywanie różnych problemów, po prostu za bycie ze sobą.

Od niepewności do wiary w sukces. Tą wiarą kierowaliśmy się wszyscy – dyrekcja, nauczyciele, uczniowie i rodzice. Wiele rzeczy udało nam się wspólnie zrobić, wiele zostało do zrobienia. Czekamy na powrót do naszej szkoły w nowym roku szkolnym 2020/2021 w stacjonarnym trybie.

Życzymy wszystkim udanych wakacji, pełnych uśmiechu, odpoczynku i relaksu.

Małgorzata Bandurska, Grażyna Cienkowska, Ewa Ciok, Ewa Kieszek, Monika Kołodziejczyk, Joanna Kowalczyk, Anna Kuczyńska, Mariola Żebrowska