Oferta edukacyjna
Ośrodek posiada bogatą i atrakcyjną dla uczniów i wychowanków ofertę edukacyjną. Stwarza możliwość indywidualnego rozwoju umiejętności, zainteresowań i specyficznych uzdolnień, a także umożliwia rozwój samorządności.
W Placówce podstawową formą pracy z dziećmi i młodzieżą z niepełnosprawnością intelektualną są zajęcia edukacyjno-terapeutyczne i dydaktyczno-wychowawcze prowadzone w systemie klasowo-lekcyjnym. Dużym atutem są mało liczebne oddziały uczniów, co pozwala na indywidualizację procesu nauczania zwiększającą w rezultacie jego efektywność. Dodatkowo w każdej klasie zatrudniona jest pomoc nauczyciela.
Ośrodek, oprócz obowiązkowych zajęć edukacyjnych, zapewnia swoim uczniom i wychowankom udział w bezpłatnych zajęciach dydaktyczno-wyrównawczych i rewalidacyjnych takich jak:
Zajęcia usprawniające zgodne z potrzebami ucznia
Są to indywidualne zajęcia obejmujące rozwój sprawności poznawczych, społecznych i psychomotorycznych realizowanych zgodnie z zaleceniami zawartymi w orzeczeniach o potrzebie kształcenia specjalnego.
Terapia logopedyczna
Celem terapii jest korygowanie wad wymowy, terapia mowy, przede wszystkim rozwijanie słownictwa czynnego, nauka zachowań komunikacyjnych w określonych sytuacjach społecznych. Terapia logopedyczna koncentruje się również na wprowadzaniu alternatywnych i wspomagających metod komunikacji AAC (MAKATON, PIKTOGRAMY).
Ta grupa metod ma na celu umożliwienie porozumiewania się osobom, które nie posiadają umiejętności mowy bądź posiadają ją w stopniu uniemożliwiającym satysfakcjonującą komunikację.
Program Rozwoju Komunikacji MAKATON – jest to system prostych gestów i znaków graficznych, które służą do porozumiewania się. Przeznaczony jest dla osób, które w niewielkim stopniu posługują się mową werbalną lub nie mówią w ogóle, ponadto słabo rozumieją wypowiedzi słowne.
Piktogramy to system znaków obrazkowych – białe znaki na czarnym tle. Piktogramy są odpowiednie dla osób ze słabym rozumieniem mowy, które potrzebują określonej ilości słów do porozumiewania się, bez stosowania złożonych struktur językowych. Za pomocą piktogramu dziecko może przekazać pojedynczą informację, np. czym chce się bawić, jak również może przekazywać bardziej złożone informacje za pomocą tablic komunikacyjnych stworzonych z piktogramów.
Terapia Metodą EEG Biofeedback
Jest to nowoczesna metoda treningu pracy mózgu mająca na celu poprawę funkcjonowania człowieka poprzez wytrenowanie jego wpływu na czynności autonomicznego układu nerwowego. Metoda pozwala kontrolować procesy zachodzące w organizmie. Pozwala ona zwiększyć szybkość myślenia, kreatywność, ćwiczy pamięć, poprawia nastrój i samoocenę, uczy panowania nad własnymi reakcjami, pomaga odpowiednio relaksować się, a tym samym radzić sobie nawet w najbardziej ekstremalnych warunkach.
Zajęcia psychoedukacyjne – indywidualne lub grupowe zajęcia z psychologiem szkolnym
Główne cele zajęć psychoedukacyjnych to: poprawa społecznego i emocjonalnego funkcjonowania dzieci poprzez nawiązanie satysfakcjonujących kontaktów z rówieśnikami i dorosłymi (zmiana sposobu zachowań), zmniejszenie napięć i niepokojów związanych ze szkołą i z rodziną (odreagowanie emocjonalne), zapobieganie wadliwej adaptacji dzieci do warunków życia i wymagań otoczenia poprzez uczenie ich pozytywnego patrzenia na siebie, swoje życie i otoczenie (zmiana sądów o rzeczywistości). Uczęszczając na zajęcia psychoedukacyjne dzieci mają możliwość nabywania umiejętności interpersonalnych potrzebnych do nawiązywania satysfakcjonujących relacji z rówieśnikami i dorosłymi: rozpoznawania, nazywania i wrażania uczuć, radzenia sobie z przykrymi emocjami, komunikowania się, asertywności, rozwiązywania konfliktów, niwelowania stresu, twórczego myślenia oraz wzmocnienia poczucia własnej wartości.
Terapia Polisensoryczna w Sali Doświadczania Świata ,,Snoezelen”
Ten rodzaj terapii pozwala na wielozmysłowe, zintegrowane poznawanie otoczenia za pomocą całej gamy bodźców. Ich rolą jest stymulacja polisensoryczna, czyli doprowadzenie do współpracy pomiędzy poszczególnymi zmysłami dziecka (wzrok, słuch, dotyk, węch i smak), likwidacja zaburzeń równowagi i poczucia ułożenia własnego ciała, lęku przed wykonywaniem różnych czynności życiowych związanych z poruszaniem w przestrzeni, ze zmianą płaszczyzn i poziomów. Ważna jest atmosfera relaksacji stworzona poprzez odpowiednią muzykę, grę kolorów (chromoterapia) oraz prowadzenie zajęć, m.in. na łóżku wodnym w zaciemnionym pomieszczeniu.
Terapia Metodą Integracji Sensorycznej
Celem terapii prowadzonej tą metodą jest wzbogacenie zdolności mózgu do dostrzegania bodźców płynących z otoczenia, do odczytywania i zapamiętywania ich oraz opartego na tej podstawie świadomego działania. Terapia w metodzie SI wygląda jak zabawa, poprzez którą układ nerwowy i mózg uczą się i integrują wrażenia zmysłowe, nabywają doświadczenia w celu ich wykorzystania. Wśród używanego sprzętu są różnego rodzaju huśtawki, hamaki, duże piłki, wałki, deskorolki itp. Wiele dzieci przebywających w sali z takim wyposażeniem samo wybiera przyrząd i aktywność, która służy jego dysfunkcjom.
Gimnastyka korekcyjno-kompensacyjna
Celem gimnastyki korekcyjno-kompensacyjnej jest korygowanie wad postawy, wyrównywanie zaburzeń w rozwoju motorycznym, zapobieganie powstawaniu zaburzeń statyki ciała oraz wyrównywanie niedoboru ruchu dzieci z odchyleniami w stanie zdrowia i rozwoju, które ograniczają ich udział w obowiązkowych zajęciach wychowania fizycznego.
Terapia Metodą Ruchu Rozwijającego W. Sherborne
Głównym założeniem tej metody jest posługiwanie się ruchem jako narzędziem we wspomaganiu rozwoju psychoruchowego dziecka i w terapii zaburzeń rozwoju.
Udział w terapii prowadzonej metodą W. Sherborne umożliwia dzieciom rozwijanie świadomości własnego ciała, przestrzeni i działania w niej, a także dzielenia przestrzeni z innymi ludźmi i nawiązywanie z nimi bliskiego kontaktu.
Programy Aktywności M. i Ch. Knillów
Programy Aktywności ,,Świadomość Ciała, Kontakt i Komunikacja” oraz ,,Dotyk i Komunikacja” opierają się na poznawaniu przez dziecko różnych rodzajów aktywności, poprzez dostosowywanie swych ruchów (np. kołysanie, wymachiwanie rękoma, zginanie i rozprostowywanie rąk, pocieranie dłoni, zaciskanie i otwieranie dłoni, poruszanie palcami, klaskanie, głaskanie głowy, itd.) do melodyczno - rytmicznego akompaniamentu z taśmy magnetofonowej. Aktywność może być realizowana w różny sposób, w zależności od specyficznych potrzeb dziecka i jego możliwości ruchowych.
Metoda Dobrego Startu M. Bogdanowicz
Głównym założeniem MDS jest wspomaganie rozwoju psychomotorycznego dziecka poprzez odpowiednio zorganizowaną zabawę i aktywne wielozmysłowe uczenie symboli graficznych: łatwych wzorów literopodobnych, liter i znaków matematycznych. Realizacja tego założenia odbywa się poprzez rozwijanie funkcji, które biorą udział w uczeniu się czytania i pisania (poznawczych: wzrokowo-przestrzennych, słuchowo-językowych i ruchowych) oraz ich współdziałania (integracji percepcyjno-motorycznej). Inne cele to: kształtowanie lateralizacji, świadomości schematu ciała (jego części oraz lewej i prawej strony) oraz przestrzeni. Metoda Dobrego Startu reprezentuje zatem polisensoryczne, aktywne podejście do pracy z dziećmi. Występują w niej trzy elementy: element motoryczny (ćwiczenia ruchowe, ruchowo-słuchowe, a także ruchowo-słuchowo-wzrokowe, czyli ruchy zharmonizowane z rytmem piosenki, wykonywane podczas reprodukowania znaków graficznych), element słuchowy (piosenki, wierszyki, zdania, wyrazy) oraz element wzrokowy (znaki graficzne - łatwe wzory, wzory literopodobne, litery i znaki matematyczne).
Arteterapia
Arteterapia, czyli terapia przez sztukę, oddziałuje terapeutycznie na dzieci i młodzież za pomocą środków artystycznego wyrazu. Podczas procesu ,,tworzenia” uczniowie usprawniają zmysły, odreagowują nagromadzone emocje, zaspokajają potrzebę samorealizacji, budują wiarę we własne możliwości przezwyciężając posiadane ograniczenia oraz relaksują się. W skład arteterapii wchodzą:
biblioterapia – terapia wykorzystująca książki, np. ostatnio popularne ,,opowiadania, które leczą” adresowane do konkretnego dziecka z konkretnym deficytem. Opowiadania kończą się morałem, który należy rozwinąć w rozmowie z dzieckiem.
poezjoterapia – terapia wykorzystująca poezję, polega na czytaniu, recytowaniu, pisaniu wierszy i organizowaniu wieczorków poetyckich.
metoda bajki relaksacyjno-terapeutycznej – wykorzystuje się specjalnie ułożone opowiadanie (w zależności od problemu dziecka), w którym główna postać przeżywa różne przygody. Zwykle znajduje się on w trudnej sytuacji, np. doświadcza lęku. Otaczający go bohaterowie bajki uczą jak pokonywać trudności, jak poradzić sobie z negatywnymi emocjami. Taki schemat opowiadania ma ułatwić dziecku ,,przeniesienie” doświadczeń bajkowej postaci do realnego życia.
choreoterapia - terapia wykorzystująca taniec i ruch. Do jej technik zalicza się m.in. tańce różnych kultur, improwizację indywidualną i grupową. Jest to proces integrujący jednostkę poprzez odczuwanie pełni cielesności, ekspresji, identyfikacji i samoświadomości. Stosowane techniki to: taniec, ćwiczenia i improwizacje muzyczno-ruchowe.
dramatoterapia – terapia wykorzystująca elementy teatru i dramy, która polega na przygotowywaniu przez dzieci przedstawień teatralnych i udziale w nich. Ważnym elementem jest dyskusja nad tym co się wydarzyło na scenie i jakie towarzyszyły temu uczucia.
muzykoterapia – podstawowym środkiem oddziaływania jest dźwięk, muzyka, która jest wyzwalaczem i katalizatorem przeżyć i emocji. Wyróżnia się muzykoterapię aktywną (śpiew, granie na instrumentach, ruch przy muzyce) oraz muzykę receptywną (słuchanie muzyki, relaksacja, wizualizacja).
Estetoterapia
Jest to terapia wykorzystująca kontakt z pięknym otoczeniem (np. muzea, galerie) oraz kontakt z przyrodą (sylwoterapia – terapeutyczne wykorzystanie spacerów po lesie oraz talasoterapia - terapeutyczne wykorzystanie spacerów brzegiem morza).
Ponadto, w szeroko pojętym procesie edukacyjno-terapeutycznym, w Ośrodku stosowane są m.in.:
Metoda Ośrodków Pracy M. Grzegorzewskiej
Metoda ta polega na grupowaniu wokół jednego zagadnienia, dobrze znanego dziecku, innych zagadnień. Opiera się na jego zainteresowaniach, uwzględnia wszystkie właściwości psychiczne, charakterystyczne potrzeby i skłonności ucznia, a także wymagania zawarte w programie nauczania dla niższych klas szkoły podstawowej. Treści programowe dziecko powinno możliwie wszechstronnie poznać, a więc: obserwować, porównywać, wyciągać wnioski, wyodrębniać cechy, badać związki przyczynowe, następnie zebrać dostępne materiały o zagadnieniu rożnymi drogami i pod różnymi postaciami (konkretne obiekty, modele, narzędzia, wiadomości, obrazki, teksty i notatki z książek i czasopism), a w końcu skonkretyzować swoje przeżycia związane z opracowywanym zagadnieniem w wybranej formie ekspresji.
Metoda Modyfikacji Zachowania J. Carr
Metoda ta służy przede wszystkich eliminowaniu niepożądanych zachowań uczniów oraz zastępowaniu ich zachowaniami zgodnymi z ogólnie przyjętymi normami społecznymi. W tym celu systematycznie stosuje się wzmacnianie pozytywne (nagradzanie) oraz wzmacnianie negatywne (pozbawianie przyjemności). Zarówno jedno, jak i drugie postępowanie stanowi bezpośrednie następstwo zachowania dziecka. Dodatkowo stosuje się uczenie przez naprowadzanie, naśladowanie i oduczanie złych nawyków. Dla utrwalania właściwego zachowania dzieci stosuje się wzmacnianie zachowań alternatywnych.
W godzinach popołudniowych wychowankowie Ośrodka uczestniczą w zajęciach profilaktyczno-wychowawczych,tj:
zajęcia wspierające edukację
Zajęcia te mają przede wszystkim na celu utrwalanie i poszerzanie wiadomości zdobytych na lekcjach z zakresu poszczególnych przedmiotów szkolnych, np. z języka polskiego, matematyki, przyrody, historii i innych dziedzin nauczania. Wychowankowie doskonalą również techniki szkolne. Podczas zajęć wykorzystywana jest technologia informacyjna i komunikacyjna, np. komputer z dostępem do Internetu, sprzęt audio-video, literatura tematyczna, programy multimedialne itp.
zajęcia z zakresu uspołecznienia lub samoobsługi
Celem zajęć z zakresu uspołecznienia jest kształtowanie umiejętności współżycia społecznego, przyswajanie norm i zachowań pożądanych w ogólnych relacjach międzyludzkich. Zwrócona zostaje uwaga na znajomość praw człowieka, stosowanie form grzecznościowych w różnych sytuacjach dnia codziennego oraz na kultywowanie tradycji obchodzenia różnego rodzaju świąt. Odwiedzając instytucje i punkty usługowe wychowankowie nabywają umiejętność korzystania ze świadczonych tam usług.
Zajęcia z zakresu samoobsługi mają wdrażać wychowanków do wykonywania prac porządkowych, kształtować umiejętność wykonywania czynności samoobsługowych związanych z pielęgnacją własnego ciała, utrzymaniem w czystości odzieży oraz ładu w swoim otoczeniu. Wiele uwagi poświęcone zostaje na podnoszenie umiejętności obsługi sprzętów AGD i RTV. Wychowankowie uczą się również samodzielnego przygotowywania posiłków i kulturalnego ich spożywania. Wychodząc do okolicznych sklepów ćwiczą również praktyczną umiejętność dokonywania zakupów.
zajęcia artystyczne/rozwijające zainteresowania
Podczas tego rodzaju zajęć wychowankowie rozwijają i realizują swoje pasje twórcze, m.in. w dziedzinie plastyki, muzyki, tańca itp. Wykonują różnorodne prace plastyczne na konkursy, kiermasze, gazetki ścienne oraz dekoracje do grupy. Rozwijają również umiejętności muzyczno-taneczne, techniczne i inne. Podczas zajęć wychowankowie usprawniają się manualnie, rozwijają wyobraźnię twórczą i odtwórczą, doskonalą wszystkie zmysły i zaspokajają potrzebę samorealizacji.
zajęcia turystyczne, rekreacyjne i kulturalno-oświatowe.
Ten rodzaj zajęć stanowi dla wychowanków rodzaj odprężenia, relaksu po zajęciach szkolnych. Uczestniczą w różnego rodzaju spacerach wycieczkach, grach i zabawach ruchowych na boisku szkolnym, w terenie oraz w hali sportowo-rekreacyjnej. Wychowankowie odwiedzają również miejsca użyteczności publicznej, muzea, galerie, biblioteki itp. Czytają literaturę, rozwiązują krzyżówki, rebusy, układają puzzle, grają w gry stolikowe, w bilarda. Wychodzą też na basen i siłownię. Oglądają różne audycje telewizyjne, słuchają muzyki, grają w dydaktyczne gry komputerowe oraz wykorzystują Internet w poszukiwaniu ciekawych informacji z różnych dziedzin życiowych.
Omówione zajęcia prowadzone są w grupach wychowawczych z szerokim zastosowaniem nowoczesnych i efektywnych metod i technik pracy. Podejmowanym działaniom z dziedziny profilaktyki i wychowania przyświeca kierowanie się dobrem wychowanków, troską o ich zdrowie, postawę moralną i obywatelską. Kładziony zostaje nacisk na rozwijanie samodzielności i kształtowanie zaradności życiowej. Skoordynowanie oddziaływań profilaktyczno-wychowawczych domu rodzinnego, placówki i środowiska rówieśniczego zmierza do przygotowania wychowanków do prawidłowego i samodzielnego funkcjonowania w życiu społecznym.
Dzieci i młodzież korzystają również z możliwości odrobienia pracy domowej pod fachowych nadzorem wychowawców.
Czas wolny wychowanków SOSW wypełniony jest różnymi formami aktywnego wypoczynku tj. zajęcia kół zainteresowań, spacery po bliższej i dalszej okolicy, gry i zabawy ruchowe itp. Atrakcyjna i bogata oferta dodatkowych zajęć pozalekcyjnych i pozaszkolnych zgodna jest z potrzebami rozwojowymi, zainteresowaniami, możliwościami i oczekiwaniami podopiecznych Ośrodka, a także ich rodziców.